เทศบาลตำบลนาแก้ว อำเภอโพนนาแก้ว จังหวัดสกลนคร

เทศบาลตำบลนาแก้ว อำเภอโพนนาแก้ว จังหวัดสกลนคร เป็นหน่วยบริหารราชการส่วนท้องถิ่น ได้รับการจัดตั้งขึ้นเป็นเทศบาลตำบลนาแก้ว ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่องจัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบลนาแก้ว อำเภอโพนนาแก้ว จังหวัดสกลนคร เป็นเทศบาลตำบลนาแก้ว ทั้งนี้ตั้งแต่วันที่ 24 สิงหาคม 2555 ประกาศ ณ วันที่ 6 กรกฎาคม 2555 ปัจจุบันสำนักงานเทศบาลตำบลนาแก้ว ตั้งอยู่ที่หมู่ที่ 9 บ้านนาแก้วน้อย มีพื้นที่ประมาณ 70 ตารางกิโลเมตร หรือมีพื้นที่ประมาณ 43,750 ไร่ ห่างจากที่ว่าการอำเภอโพนนาแก้ว ประมาณ 6 กิโลเมตร และห่างจากจังหวัดสกลนคร ประมาณ 40 กิโลเมตร มีหมู่บ้านในความรับผิดชอบ จำนวน 14 หมู่บ้าน พื้นที่โดยทั่วไปเป็นที่ราบ ลักษณะเป็นลูกคลื่นลอนลาด มีระดับความสูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ 160 –170 เมตร ที่ตั้ง 1) ทิศเหนือ ติดต่อกับตำบลนาโพธิ์ อ.กุสุมาลย์ จ.สกลนคร 2) ทิศใต้ ติดต่อกับตำบลบ้านแป้น อ.โพนนาแก้ว จ.สกลนคร และหนองหาร 3) ทิศตะวันออก ติดต่อกับตำบลนาตงวัฒนา อ.โพนนาแก้ว จ.สกลนคร 4) ทิศตะวันตก ติดต่อกับตำบลท่าแร่ อ.เมือง จ.สกลนคร และหนองหาร

จุดเด่นของพื้นที่ที่เอื้อต่อการพัฒนาตำบลนาแก้ว

เทศบาลตำบลนาแก้ว มีจุดเด่นของพื้นที่ที่เอื้อต่อการพัฒนาตำบลในอนาคต ดังนี้
1. ทำเลที่ตั้งเป็นเส้นทางผ่านสามารถติดต่อกับจังหวัดนครพนมได้โดยสะดวก เหมาะ สำหรับเป็นเส้นทางสู่ประตูการค้าและการลงทุนสู่อินโดจีน
2. เป็นพื้นที่มีที่ดินทำเลว่างเปล่าจำนวนมาก เหมาะสมที่จะก่อสร้างโรงงานอุตสาหกรรม ทำเลเลี้ยงสัตว์ และการก่อสร้างอื่น ๆ
3. อาชีพส่วนใหญ่ของประชาชนมีอาชีพเกษตรกรรม หลังฤดูการทำนาแล้วยังมีการปลูกพืชฤดูแล้งเป็นจำนวนมาก เช่น มะเขือเทศ ข้าวโพด และผักสวนครัวต่างๆ ซึ่งเหมาะสมและเอื้ออำนวยต่ออุตสาหกรรมแปรรูปผลผลิต
4. มีแหล่งน้ำธรรมชาติที่สำคัญ คือ ลำห้วย 2 สาย และมีคลองส่งน้ำด้วยไฟฟ้าจำนวน 1 แห่ง เหมาะสำหรับปลูกพืชในฤดูแล้ง เพื่อเป็นสินค้าส่งออกประจำตำบลได้ หากส่งเสริมการใช้พันธุ์พืชที่เหมาะสม และสอดคล้องกับความต้องการของตลาด และส่งเสริมให้เกษตรกรรวมกลุ่มกันอย่างเข้มแข็ง
5. มีผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมพื้นบ้านที่สำคัญ คือ ผ้าทอลายมุกซึ่งเป็นผ้าพื้นบ้านชนิดหนึ่ง ปัจจุบันกำลังเป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลาย อีกทั้งยังมีผลิตภัณฑ์จากกลุ่มตีเหล็ก เช่น จอบ เสียม มีด พร้า เป็นต้น และปุ๋ยชีวภาพอัดเม็ด ซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์ที่เกิดจากภูมิปัญญาชาวบ้าน หากมีการสนับสนุนและส่งเสริมการประกอบอาชีพ ให้ความรู้เรื่องมาตรฐานคุณภาพและการออกแบบของสินค้า รวมทั้งประชาสัมพันธ์อย่างจริงจังจะสามารถพัฒนาเป็นเอกลักษณ์ และเป็นสินค้าส่งออกของตำบลได้